Προσαρμοζόμαστε στα νέα αλλά δεν ξεχνάμε τα παλιά! Αρχίσαμε τις δράσεις μας για φέτος μέσα από μια πρωτόγνωρη και ιδιαίτερη εμπειρία, αυτή των τηλεδιασκέψεων. Καθώς συνεχίσαμε όμως στην εβδομάδα του φεστιβάλ θυμηθήκαμε τα παλιά, αυτά που μας λείπουν, από τις προηγούμενες χρονιές, ώστε να παίρνουμε δύναμη και να γεμίζουμε αισιοδοξία για τα μελλοντικά φεστιβάλ που… Continue reading «Και εμένα μου λείπει…»
Το παραμύθι του 23ου Φεστιβάλ
Γράφει η γιαγιά με το ένα δόντιΜε την προσμονή της μεγάλης γιορτής και ενθουσιώδες πετάρισμα, κατέφθασε η πεταλούδα στον Πύργο. Είχε σουρουπώσει και αντίκρισε μια σχεδόν άδεια πολιτεία με ελάχιστα φώτα και χωρίς ανθρώπους. Έτρεξε στην φίλη της την αραχνούλα να ενημερωθεί. Εκείνη, αντί να υφαίνει τα πέπλα της γιαγιάς, είχε αφοσιωθεί στην εποπτεία του… Continue reading Το παραμύθι του 23ου Φεστιβάλ
Το παραμύθι της καραντίνας
Γράφει η γιαγιά με το ένα δόντι Η αράχνη-Υφάντρα μαντάριζε με επιμέλεια τα πέπλα που σκίαζαν το δεντρόσπιτο που είχε απομονωθεί η γιαγιά τις ημέρες της πανδημίας, μέχρι που ένα φτερούγισμα τη διέκοψε. Ήταν η πεταλούδα, ταραγμένη με την τρέχουσα κατάσταση, που προβληματιζόταν για τους φεστιβαλικούς της συνοδοιπόρους -τα ατίθασα ζιζάνια και το πώς θα… Continue reading Το παραμύθι της καραντίνας
Του χρόνου πάλι Φεστιβάλ
Γράφει η Δήμητρα Μπαλάσκα, 15 ετών Τελείωσε κι αυτό το Φεστιβάλ.. Ούτε που κατάλαβα πώς πέρασαν οι μέρες. Την θέλαμε ξεχωριστή αυτή την εβδομάδα, αλλά δεν μπορώ να πω ότι συνειδητοποίησα Φεστιβάλ φέτος και στεναχωριέμαι, γιατί είναι κάτι που τα ζιζάνια περιμένουμε κάθε χρόνο. Ήταν σαν να μας πήρε κάποιος τις μέρες μας, αλλά τα… Continue reading Του χρόνου πάλι Φεστιβάλ
Για τα αδέρφια που χαθήκανε νωρίς…
Γράφει η Κατερίνα Δημητροπούλου, 20 ετών «Με λένε Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Είμαι 27 χρονών. Πριν 9 χρόνια έδωσα πανελλήνιες και πέρασα στη Νομική Αθηνών. Στα 23 μου, πήρα το πτυχίο μου. Ένα χρόνο αργότερα, έπιασα δουλειά σε ένα δικηγορικό γραφείο, όπου εργάζομαι μέχρι και σήμερα και ασχολούμαι κυρίως με παιδοκτονίες. Με εξοργίζει το γεγονός ότι ένας… Continue reading Για τα αδέρφια που χαθήκανε νωρίς…
Los Lobos
Κριτική ταινίας από την Κλειώ Κουτουζή, 13 ετών Μια ταινία μεγάλου μήκους, του Samuel Kishi, μέσα στην οποία διαδραματίζεται το ακριβώς αντίθετο του «αμερικανικού ονείρου». Δυο μικρά αγόρια, μια χήρα μητέρα, μεταναστεύουν από το Μεξικό στην άλλη πλευρά της Αμερικής, ποια πλευρά; Την πλευρά που δεν προβάλλουν τα κοινωνικά μέσα και οι ταινίες, την πλευρά… Continue reading Los Lobos
Ας αλλάξουν οι καιροί
Γράφει η Δήμητρα Μπαλάσκα, 15 ετών Την τελευταία πενταετία η γενιά αυτή δεν είναι όπως οι προηγούμενες. Γιατί; Γιατί εμφανίστηκε το Internet, έπειτα το Facebook, το Instagram όλα τα Social media που ξέρουν παιδιά από την ηλικία των 6 πλέον. Θα έδινα λοιπόν ένα μεγάλο μπράβο στους γονείς όπου καλά κάνουν κι είναι λίγο παραπάνω… Continue reading Ας αλλάξουν οι καιροί
Family2
Κριτική της ταινίας από τον Θανάση Σπυρόπουλο, 19 ετών Το ντοκιμαντέρ Family2, μια πολωνική παραγωγή της Yifan Sun , ασχολείται με την επανένωση της μικρής Lola με την αληθινή της οικογένεια στην Κίνα. Πιο συγκεκριμένα, βλέπουμε την υιοθεσία της Lola, όταν ήταν μωρό μερικών μηνών, από μια βελγική οικογένεια καθώς οι πραγματικοί της γονείς δεν… Continue reading Family2
Το μαβί παιδί
Κριτική ταινίας από τις: Δήμητρα Μπαλάσκα & Νεκταρία Βλαχαναστάση, 15 ετών Στην μικρού μήκους ταινία μυθοπλασίας "The purple child/Το μαβί παιδί", την σκηνοθέτησε η Tanja Hurrle. Αρχικά είδαμε μία κόρη να τα βγάζει δύσκολα πέρα λόγω της μητέρας της, που για αυτήν ήταν μια ξεχωριστή μέρα, διότι ήθελε να περάσει ευχάριστα τα γενέθλια της. Αντικρίζοντας… Continue reading Το μαβί παιδί
Covid αλά…φοιτητικά!
Γράφει η Δήμητρα Ζωή Μεϊδάνη, 19 ετών, φοιτήτρια Νομικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Όπως λέει ο σοφός λαός μας, «Πρέπει να το πάθεις για να μάθεις». Ναι, ήμουν και εγώ από αυτά τα ελεύθερα, νεανικά πνεύματα που έχουν την βαθιά πεποίθηση ότι τίποτα δεν μπορεί να τους σταθεί εμπόδιο στην ζωή τους. Ωστόσο, όταν ήρθα… Continue reading Covid αλά…φοιτητικά!
Στον έβδομο
Κριτική της ταινίας από την Έλενα Σχίζα, 20 ετών Η ταινία Τo the seventh / Στον έβδομο της Κωνσταντίνας Παπαδοπούλου ανήκει στην κατηγορία των μικρού μήκους καθώς έχει διάρκεια μόλις 5 λεπτά και είναι γενικά μια ανάλαφρη και χαριτωμένη ταινία. Η υπόθεση της, συνοπτικά είναι ότι δύο παιδιά ηλικίας δημοτικού συνοδευόμενα από τους γονείς τους,… Continue reading Στον έβδομο
Dive
Κριτική της ταινίας από τον Θανάση Σπυρόπουλο, 19 ετών Καταρχάς, το Dive είναι μια ταινία μικρού μήκους που σέβεται τον εαυτό της, καθώς τα εξαιρετικά υποβρύχια πλάνα αλλά και φυσικά πλάνα που αναδεικνύουν το νησί της Άνδρου σε μαγνητίζουν. Υπέροχη σκηνοθεσία και το καλύτερο από όλα, είναι ότι πρόκειται για μια ταινία που ενώ δεν… Continue reading Dive